The Art Critic
Written on the monkey’s flag:
Mislukt om als geleerde of kunstenaar te leven, heb ik mezelf het ambt van criticus gegeven. Een kunstwerk wordt gewrocht na lijden, zwoegen, zweten, maar ik behoef alleen wat “kunstbargoensch” te weten: als “heftig-aangevoeld” en “puur” en “elementaire.” “In ziele-opgebloeid” en “rijthmische-visioenaire.” En wat men langen tijd reeds voor oudbakken hield, dat prijs ik als “Modern” tot dat men er voor knielt. Ik sta aan ’t hoofd der kunst schoon kunstenaars me verwenschen, omdat ik speculeer op domheid van de menschen. Ik ben een groot genie, ’k heb vòòr den mensch bestaan: eerst schreef ik over kunst, toen werd aan kunst gedaan.
My best translation:
Failed as teacher and artist, I’ve decided to be a critic. An artwork is born through blood, sweat and tears but I only need a bit of art-gibberish. For instance, “emotional intensity”, “pure” and “elementary.” “Direct from the soul” and “rhythmic visionary”. The things that for a long time people thought old or out of fashion, I call “Modern” until they agree. I stand at the head of Art, and yet artists spoil me because I deal in the stupidity of people. I’m a genius. I was here before Man. First, I wrote about art and then they started to make it.
I can only say I’m sorry the non-human got dragged into this.
Thanks to Lost Painters for including this painting in their report on BRAFA 2019.